גר . ס \ יץןי 1932 פס׳װ־מבםסו יעןע א־־־וסטדירטני װאסשדיפמ פא־ ־יילעדאפיוד ^ טעאמגןדאוןקונםמ 50 עדײ / נ׳יגסעד יןדז״ז/גע ? ־םש־־או דמז פארי ? > /ג 3 . קקעעק־ין,וזארשע . סאקסיס ג # ר ק י ווי אזוי דאדל ם ע ן שדײנן ד \ רנרג \ אײזמר א ריזטרןזר״פיוזו * . אלמגזי ? * . ) זי אפשר אנװענרן צו זזזעצסע ביבער פלאבעחם , זוי ״דער גסױז םון היליהז אנטאני״ . אט דעם חזזיקז מעבמ״סן קלאפ אין בלןוק םון סהעפטיציזם ׳געװענדמ הענן דער הירך און רעליניע . כזעגלעך , אז ״םאצאסבא״ סאדערט ידי היהף םון א װעדטערבוך , און זיכער איז , > > ז דאס בוך םאדערט א קענטשאפט אין נעיש־בטע . / ובער צויט די רוםישע אייבערזעצונגען םון די ראמאנען ״מאידאם ב/װוארי״ , ״דערצױננ פון יגעםיצ״ , ״בױואר און פעהישע״ און דער דער־ צײצוננ ״אן איעפאך האר׳ז״ , איז זיך שױוער םןורצושטעצן , אז אט־די מ/וגוסעונטאצע האנסטרוהציעם םון פשוטע , דורכזיכטיה־ ההארע אדן , אין דער אײנענער צ״ט , אײזן־םעסט צונויםנעבונדענע וועדטער האבן שוין םארצוירן זײער אוסצוריפצהאםסן טעבניש־ באצערנריקן באדײט . מיר דאבט זיך , אז די דערוױדערוננ םון םוצא־ און זײנע אנהעננעיר דשרוצירט זייך אין עצם און איין איר באהאצ־ טענעם כדין צו דער םארטײדיהוננ םונם רעכט צו אירבעטן שהעכט . די העצדין םון איציענהאװם ראמאן ״די ם״רנדיקע אקם״ — האט נעפצאצט טאהע דערפאד , װאם איד ביאטער־אצ איז נעװען שצעכט באארבעט . איך רעד ינ־שט ווענן דעם ראמאן , נאר װעגן א נעװיסן טײל םון צאקאמאטױו , יװאם איז כײמ א כייװן נעמאיבט נעיוארן םון שיעכטן מאמער - אצ . ׳איציענקאװ איז א טאצאגטםוצעד מעגטש און , איך מײן , מען קאן אים נישט חושד ז״ן , אז ער פרוװט טיט יזײן דאטאן באשטעטיקן דאס רעכט פון םראצעטארישעי שריי־ בער צו באארבעטן דעם מאטעיריאצ םון זײערע אי״נדדיהן נאכ־ צעסיק , אויף גייך , וױ־עס־איז , איב • נאד גיכעיד ״אפצוארבעטן״ און באהרוינען דעם פראצעטארישן שטערן םיט דעס קראנץ סון רום . איציעגקאװ איז אן צװײםצ טאצענטםוצ . אבעד ער אט אפכים דעם חסו־ון , װאם איז אן אצנעמײ׳נער כמעט בײ אלעי םראאעטארישע שרײבער — וױיגיק װיסן . אויב איך מאך נישס ק״ן טעות , דארף מען די סיבה סון אטי׳רעם יחסרון זוכן א־ן דעם שוואד־אנטוױהצטן םא - אאכנ צו צערנען און אױסבדײטן דעם יזאפאם םון װיסן . א חוץ דעם צוױ׳ננט דער דאזיקער חםדון אונזעדע ציטעראטן זיך צו בא־ רימעין םיט דעם נישטיקן זאפאם אוייבעחםצעבצעכע נישנדזדוחכ־ געט־אכטע קעגטענישן , װאם זײ םאדמאנן , און הורך דעם שרײבן ז״ אםט װיצידע זאכן . אט , צסשצ , אין א״ליענקאװם ראסאן : ״אר־ בעאצאנן נראבן אוים םון צײם איבעדבצ״בענישן םון מאטאנטן , םוקםן און צםון־הירשן״ . מען דארף דאך װיםן , אז ״אױסגראבן םון צײם א״בעדבציחבעגישן״ פון פארה־סטארישע חױת איז נישמ קײן ספעציאציטעט םון ארכעאצאגן , און א םוהם קאן הוים צוגע־ רעכנט ( יערן צו סארהיסטארישע חױת . װײטער שרייבט איציעגהאװ : ״טכשםים בא׳קוםעין גאצד צויט די רזמעפטן םון די אצבעםיהער״ . צװישן די שרײבער אין פדא׳נה־ײך האט זיך םאגאנדערגע־ םצאקערט א הייסע פאלעמיק װעגן דעס , װי אזוי טען דארף שרײבן . א . טראגע זײער אן ערנסטע , װאם איז אויך אונז באקאנם און װאב איז יגאוך אויך בײ אונז נ־שט נעצייזט נעײאי־ן , װ־ דאם באװײזט די פאצעמיק ארום א־ציענהאװס ראמאן ״די ם־רנדיקע אקם״ . * ך־־ין ״יםזר״״י ' . ? ״י £ י * וזאןוזים גארוןי אין םראגהרײך א־ז דער ויבוח אויפנעהויבן נעװארן איבער דעם בגך ״טענצעך ברויט״ םון אינרי םוצאי . די ה־־ם־קער דער־ קצערן , אז םולאים ראסאן איז שצעכט אנגעשריבן . םואאי אצײן דערװױ־ערט קעגן דעם און ער װײזם דע־ 1 ײ אן , אז די ביבער פון א׳זא װארט־קינסטלעד , װי , לםשק , פלאבער , קאן מען שוין הײנט נישט לײענען אן א ותרטערבוך . איך נעם זיך נישמ אורטײלן איויף װיםיל אט־די דערװידערונג איז בארעכטיקמנ איך מײן , אז מען האן * םיר נעבן דא דעם אדטיהל םון מאהסים נארהי . א ר״ שטעלן אינם אדטיהל זענען שטארה אנגעטאסטן אויך םאר אונזערע שרײבער , און םאר די פאתזעלטענ־שן אין אונזער קינססלערישער װעלט . רנו . |