אידי׳עע גע׳עיכטע
שוין אנגעהויבען צײטיג װערען דער נעדאנס םון אײן גאט; עם איז נעװעזען קענטיג, אז די רעאיגי^ן פון די אידען װעט גיט זײן עהניליך צו די אנדערע רעאיגיאנען פון דעם מזרח, עם איז געװען צו זעהען, אז די אידי׳עע אמוגה װעט זײן א ת,״ כערע און עם װעצען זי ניט קענען בעגרײפען אפייצו די אידען ט נאהנטםטע קרובים פון ׳עבט עברים.
נאכדעם װי די אידען פון יעקב׳ס אדער ישרא^׳ם ׳םטאם האבען א ?ענגערע צײט גע^עבט אין דרום כנען, האבען ז״ אנגעהויבען זיך אריבערציהען אין די גאהנטע נענענדען פון מצרים, װאם איז געװען אבגעטײצט פון כנען מיט א װים־ טעניש. ױסך בן יעקב איז אהינגעקומען דער ערשטער א.ן נאך איהם זײנען געקומען זײנע ברידער מים זײערע פאמיילע;. פון דער צײט הויבט זיך אן א נײע פעריאדע אין דער געשיכטע פון אידי׳שען פא?ק.
צװײטער קאפיטעל.
די אידען אין מצרים.
19 §. דאם לעבען אין מצרים. א סך יאהרען זײנען פאר איבער פון יענער צײט װען דער שטאם םון יעקב, אדער ישראל, האט איבערנעװאנדערט פון כנען אין דעם שכני׳שען מצרים. דער אידישער שםאם, װעלכער איז פון אנפאנג בעשטאנען פון זיבציג נפשות, האט זיך מיט דער צײט פערמעהרט און זיך צעװאקסען אין א צאלרײכען פאלק. דאם דאזיגע פאלק האט זיך א נאמען נעגעבען ״בני־ישראל״, ישראל׳ס קינדער, צו אונטערשײדען זיך פון די איבעריגע פעצקער, װעלכע האבען גערעכענט זײער אב־ שטאמוננ פון אברהמ׳ן און יצחק׳ן, אבער ניט פון יעקב׳ן.
די אידען האבען געװאוינט אין נושן, א נעגענד אין רזרח מצרים, װאם װערט בעװאםערט םון אן אויםגום פון דעם טײך