Ms. Barth. 21

43

der vorangehenden Versoseite wiederholt; ab Lage 3 i v, [i] iii Schriftraum 34 X 21,5; 62 Zeilen; zweispaltig Textualis; 1 Hand Uberschriften rot; zwei­zeilige Lombarden sowie Caputzeichen wechselnd rot und blau, häufig mit flüchtigem Filigranbesatz in der Gegenfarbe; Hauptinitialen Bl. l ra und 32 rb vierzeilig mit rot-blau ornamental gespaltenem Buchstabenkörper und Filigran unverzierter, beschädigter roter Schafslederband des 15. Jhs. Spiegel Papier (Wz. quadratisches Gitter mit Kreuz) als Ansatzfalz (durch Spiegel des Vorderdeckels verdeckt) dient ein Bruch­stück einer lat. Pergamenths. des 11. Jhs. liturgischen Inhalts mit Neumen Bl. I r Inhalts vermerk (15. Jh.): Sacramentale.

Bl. 38 v Provenienzvermerk des 14. Jhs. (unter Quarzlicht lesbar): lstum librum accom- modauit michi lambertus de dreyhusen von einer Hand des 15. Jhs. auf dem Spiegel des Vorderdeckels: lstum librum legauit dominus Johannes vsingen vicarius ecclesie sancti bartholomei ad liberariam communem ecclesie predicte cuius anima requiescat in pace. Zu Johannes Usingen s. unter Ms. Barth. 91. Ein gleicher Vermerk derselben Hand Bl. I r getilgt.

l ra32 rb Guilelmus de Monte Lauduno: Sacramentale. Prol. Carissimo filio suo ac socio spirituali domino pontio de uilla muro . . . >De caractare [sic]< SIgnatum est super nos lumen uultus tui domine ... ... nullus enim cum similibus. Schulte GQ 2, 198. I r Inhaltsvermerk; Besitz vermerk (getilgt); I v leer.

32 rb36 va Berengarius [Fredoli: De excommunicatione et interdicto]. >Casus tocius Iuris in quibus quis exconmunicatus est ipso facto R.< [Prol.] Berengarius miseracione diuina biterensis . . . salutem in domino sempiternam. quoniam excommunicatos non uitare tarn canonicantibus [r. communicantibus] quam excommunicatis . .. >De excommunicacione R. [§ 1]< Casus igitur tocius iuris in quibus quis est ipso iure excommunicatus sunt isti ... . . . [§ 4] ipso iure in pristinam excommunicacionis sententiam relabuniur. In verschiede­nen Hss. (vgl. Ms. Barth. 23, l ra5 ra ) mit dem folgenden Text unter dem Titel Liber de excommunicatione gemeinsam überliefert, vgl. E. Vernay Le 'Liber de excommunicacione* du cardinal Berenger Fredol (1912) LXXIIILXXXIII (diese Hs. nicht genannt); Druck S. 2458. Schulte GQ 2, 181182; Stel- ling-Michaud Cat. des mss. juridiques (1954) S. 64 Nr. 93 mit weiterer Lite­ratur.

36 va38 ra Berengarius [Fredoli]: De absolutiqne ad cautelam. Ad euidenciam huius materie uidendum est primo ... . . . ad ipsam probandam sit utile uel continuum circa hoc sufficiat quod wo[tari] per doctores in decreto solet. Explicit [späterer Zusatz:] liber iste. Ohne Additiones. Druck: E. Vernay a.a.O. 118; zur hsl. Überlieferung s. oben. 38 rb leer; 38 v Provenienzver­merk, sonst leer.